Tot het einde toe, superspannend!
Na 12 wedstrijden, had BCT1 70 punten en Poona1, 64 uit 11 wedstrijden verzameld. Poona1 moest dus 7 punten uit de laatste partij halen om kampioen te worden. Tegen wie moest die laatste wedstrijd gespeeld worden? BCT2! Uitgerekend, het tweede team van badmintonclub Tytsjerksteradiel, dat in dezelfde poule was ingedeeld.
Voor het eerst speelden er 2 rolstoelbadmintonners mee in de Dorpencompetitie. Eén roller in een team van ONI, de andere in BCT2.
Het lot van BCT1 lag in handen van team BCT2. Als zij, in de uitwedstrijd tegen Poona, 3 punten konden veroveren, dan ….
Eerst herendubbel en damesenkelspel, stand 0-2. Dan dames- en herenenkelspel. Stand gelijk: 2-2.
Het laatste herenenkelspel. Eerste set voor Poona, dan een set voor BCT2. De BCT2 heer wil winnen, voor zichzelf, voor zijn publiek, maar bovenal voor zijn club. Hij won, de 3 punten waren binnen, het kampioenschap voor BCT1 was dààr.
De mixpartijen waren daarna een formaliteit, want de spanning was er af. Het werd uiteindelijk 4-4. Voor BCT2, een fantastisch resultaat tegen een zo’n sterke tegenstander. Voor BCT1, zonder die avond ook maar één shuttle te hoeven slaan, een geweldige ontknoping.

Afgelopen donderdag de elfde, werden de kampioeners voor al hun inspanningen en de sportieve prestaties, van een medaille, bloemen en de gelukwensen van het bestuur voorzien. Daarbij hebben we het tweede team niet vergeten, ook zij werden voorzover aanwezig , in de bloemetjes gezet, want eerlijk is eerlijk zonder hen was het niet gelukt.